بن بست تحلیلگر: سه سوال
دسامبر 19, 2011
من خیلی سعی میکنم رویدادها رو بفهمم اما گاهی در مورد بعضی وقایع هیچ توجیه منطقی و محکم و یکپارچه ای به نظرم نمی رسد. مثلا:
- چرا روسیه و چین قطع نامه علیه سوریه را وتو میکنند ولی در مورد ایران حتی رأی ممتنعشان هم همیشگی نیست؟
آیا موضوع اجاره پایگاه دریایی به روسیه است؟ پس چین را چه کنیم؟
آیا موضوع این است که ایران خودش میتواند گلیم خودش را از آب بکشد پس چرا آنها هزینه بدهند؟
آیا آنها میدانند که ایران در نهایت برای آنها هم مانند آمریکا لقمه گلوگیری است؟
- چرا آمریکا و غرب اینقدر به ایران اهمیت می دهند؟ تحریم ایران، جنگ علیه ایران، دموکراسی و حقوق بشر در ایران.
ایران کشور قویای هست ولی غرب با کشورهای قوی تری مانند چین و هند رابطه دارد.
چون ایران دموکرات نیست؟ غرب و آمریکا با عربستان، لیبی، چین و روسیه رابطه مسالمت آمیزی دارند.
پاسخ نفوذ منطقه ای ایران است؟ مگر خیلیها نمیگویند که مسلمانهای منطقه از جمهوری اسلامی بیزارند و مثلاً به مدل ترکیه گرایش دارند. یا به ناکارآمدی جمهوری اسلامی در اقتصاد و عدالت و تزلزل اخلاقی و اجتماعی جامعه و نیز شکاف بین مردم و حکومت و مهاجرت نخبگان و … اشاره می کنند. خب چنین کشوری که خودش نسخه خودش را پیچیده است چرا مسأله مهمی برای غرب و آمریکا است؟
موضوع سلاح های ایران است؟ پاکستان ناپایدار و روسیه الیگارشیک سلاح های خطرناک تری دارند.
موضوع ایدئولوژی غیر مادی رهبران ایران است؟ ولی سابقه ایران نشان میدهد رفتار ایران همیشه بسیار عقلانی تر از امثال صدام و قذافی بوده است که در ابتدا یا انتهای دوران خود با غرب همکاری کرده اند.
- چرا کسانی که سابقه اطلاعاتی دارند وقتی بازداشت میشوند خیلی بیشتر از دیگران تن به اعتراف ساختگی و معامله می دهند؟
ترس از شکنجه است؟ریسک برخورد خشونتآمیز با آنها کم است.
در نهایت هم پس معامله چیز زیادی بدست نمیآورند جز اینکه مثلاً 5 سال بیرون زندان ولی کاملاً تحت نظر و بدون فعالیت سیاسی–اجتماعی باشند.
آیا رازهایی دارند؟ چه رازی است که راز آنها هست ولی راز حکومت نیست؟
شما جوابی برای سؤالهای من ندارید؟